Bolivia: Santa Cruz en het ‘Circuito de las Mision

Frans loopt al jaren rond met een pagina uit een airline magazine met een prachtige foto van het Noel Kempff Mercado National Park in Bolivia; “The lost world’. Hier wilden we deze reis zeker heen; het was een van de twee doelen van deze reis (naast Paaseiland). We hadden van te voren informatie opgevraagd maar nog niet geboekt, en gelukkig maar: want Oranje gooide roet in het eten! Precies tijdens onze geplande tour speelt Nederland de finale en dat kunnen we natuurlijk niet missen, maar in ‘the Lost World’ is geen televisie! We hebben nog zitten puzzelen of het daarvoor, of daarna kon, maar dat komt echt niet uit. Daarnaast bleek het noorden van het park voorlopig gesloten te zijn; dus blijft het park voorlopig een ‘to do’ voor de toekomst.
Daarvoor in de plaats hebben we een tour langs de Misiones gepland. Dit is een rondje (1000 kilometer) langs zeven Jezuiten kerken uit de 18e eeuw die recentelijk allemaal gerenoveerd zijn. De kerkjes zijn in de aandacht gekomen na het enorme succes van de film “The mission” die de laatste jaren van de jezuiten in deze regio verbeeld. Sinds 1991 staat het gebied op de UNESCO werelderfgoedlijst en is er flink geinvesteerd in de restauratie.
We hebben een 4x4 jeep gehuurd en zijn woensdag op pad gegaan. De eerste stop was San Javier waar we tegen zonsondergang aankwamen. We konden bijna niet geloven wat we aantroffen; het was zo mooi! De kerken zijn van buiten vrij eenvoudig, het lijkt eigenlijk meer een grote schuur dan een kerk. De muren zijn lichtgeel, met in terra kleur geschilderde figuren. Ook binnen vind je dit terug, alleen het altaar is veel rijker bewerkt, soms met zilver. Het dak rust op enorme houten pilaren en elke kerk heeft een aparte klokketoren.Veel mooier dan verwacht, en toch zo onbekend! Na San Javier zijn we nog doorgereden naar Conception, een beelschoon, rustig dorpje. De gebouwen aan het plein rond de kerk zijn ook helemaal gerestaureerd, althans het ziet er prachtig uit. Mooie aardse kleuren, adobe huisjes, pilaren en een plein met mooie XX bomen. We hebben een geweldig sfeervol hotelletje gevonden, La Casona. Een eenvoudige maar prima kamer met een geweldig ontbijt voor nog minder dan 15 euro per kamer. Bolivia is echt heel goedkoop. Op het benzinestation bleek de benzine op te zijn, volgens de bediende zou er ’s morgens weer benzine zijn en dat bleek gelukkig ook zo te zijn.
De wegen tijdens het rondje zijn niet geasfalteerd, maar gewoon grind en zand. Soms zijn ze redelijk goed en kun je 60 rijden, maar er zijn ook hele stukken waar 40 km/u het maximaal haalbare is. We hebben één keer een lekke band gehad, gelukkig kon de buitenband gerepareerd worden.
De tweede nacht hebben we in San Rafael de Velasco overnacht, daar was het iets lastiger een goede accommodatie te vinden. De eerste stop (paradito) was te vies voor woorden, ik had het idee dat de vlooien van een meter afstand op me af kwamen. Gelukkig vonden we toch iets redelijks (Lorena) Ook het eten was lastiger, grappig hoe zo’n dorpje als dit het dan nèt niet heeft, terwijl het dorpje van gisteren het juist wel heeft.
De derde dag moesten we een flink stuk rijden over een slechte weg, althans dat lazen we overal. Op het traject terug naar Santa Cruz ligt ook een spoorlijn, en iedereen reist hier eigenlijk per spoor. De weg wordt dus minder onderhouden en is slecht. Maar daar komt verandering in, want er wordt een splinternieuwe snelweg aangelegd, die reeds voor een stuk klaar is. Heel vreemd om de eerste 50 kilometer in een half uur af te leggen en daarna over de volgende 25 kilometer meer dan een uur te doen. Maar de stukken in het midden waren echt een avontuur; zand en modder. Hier konden we onze 4-wheeldrive uitproberen! We gleden een paar keer over de weg door de modder, stonden een keer stil in het zand en zagen tientallen keren niets meer als we een tegenligger hadden op de zandweg. Wat een stof!
Al met al; een pracht avontuur, maar echt nog wel even te avontuurlijk om aan te gaan bieden voor OutSight.