Samaipata

Vanuit Santa Cruz hebben we de bus (taxi) naar Samaipata genomen, een klein plaatsje op 1600 meter hoogte in de bergen. De shared taxi service is prima, je deelt met 4 of 5 personen een auto en betaalt een vast bedrag per persoon. Het was ruim 3 uur rijden, over een prachtige weg door de bergen. Het was ondertussen flink gaan regenen, dus toen we aankwamen in Samaipata was het fris. We hebben een kamer genomen in ‘Landhaus’, het hotel dat OutSight ook aanbiedt. De eigenaar is een duitser die echt sprekend op wijlen prins Bernard lijkt, hij sprak zelfs spaans met een zelfde accent! Het is een sfeervolle accommodatie, met een mooie (cactus) tuin en een leuk zwembadje.
Die middag hebben we El Fuerte bezocht, een pre-Inca tempelcomplex op 9 kilometer van Samaipata. De omgeving was prachtig, bovenop een heuveltop met mooi uitzicht over de bergen en Samaipata. De opgraving zelf was iets minder, de stenen waren in vrij slechte staat dus het was moeilijk iets te ontcijferen. Dat het zwaar bewolkt was hielp waarschijnlijk ook niet echt, met zon zijn inscripties op stenen een stuk beter te zien.
We zijn teruggewandeld naar Samaipata, een flinke wandeling door de bergen. We hebben honderden papegaaien gezien, en vooral gehoord.
Samaipata is een heel klein dorpje, maar er zijn relatief veel restaurantjes en barretjes. We hebben dus erg lekker gegeten en geborreld bij de open haard in cafe Latina. Een glas wijn voor 50 cent, het lijkt Argentinië wel!
De volgende morgen hebben we paarden gehuurd bij Finca La Vispera. Een lekker rustig paard (25 jaar oud!) voor Frans en een leuk fel paardje voor mij, ik was helemaal happy. We hebben een tourtje gemaakt door de bergen rond het dorp. Het was prachtig weer, helemaal blauw, waardoor Samaipata er een stuk vrolijker uitzag. Op weg naar de Finca liepen we langs de zondagsmarkt, vol kleurrijke Bolivianen. Ze verkopen hier prachtige planten en cactussen, zou leuk zijn voor de tuin. Maar om die nou mee te nemen in je rugzak..
’s Middags was De Grote Wedstrijd. We hebben in een discotheek op een groot scherm gekeken. Er waren weinig mensen , dus de sfeer was niet ideaal. En dan ook nog zo’n wedstrijd, was niet geweldig. Maar affijn, we zijn 2e geworden, een mooie prestatie.
Hierba begon onze reis naar Brazilië; eerst met de taxi naar Santa Cruz en vandaar met de nachttrein naar de grens. We reden weer door hetzelfde stuk (zuidoost) Bolivia als de week daarvoor, maar dan nu met de trein. Een stuk comfortabeler, behalve dat de volumeknop in onze coupé op 10 stond. Op ons verzoek werd de muziek wel iets zachter gezet, maar het was nog steeds ongelooflijk. Gelukkig had ik oordopjes bij me (was niet de eerste keer!). Onderweg weer veel vogels gezien, waaronder enorme arenden en toekans.
In Corumba hebben we de bus naar Campo Grande genomen, dwars door de Braziliaanse Pantanal. Helaas werd het al snel donker, waardoor we niet zo veel konden zien. Onderweg was er veel politiecontrole (we kwamen uit Bolivia..) en één jongen uit de bus werd meegenomen nadat ze zijn tas hadden doorzocht. We zijn uiteindelijk met een passagier minder verder gereden. Campo Grande was koud & nat, we wilden dan ook zo snel mogelijk weer verder; op naar de Amazone!