Zuid Kyrgyzie

9 -10 juni
Vanmorgen bij de bazar 'een achterbank' gehuurd naar Andijan, de meest oostelijke (Uzbeekse) stad van de Ferghana vallei. Vandaar per taxi naar de grens, waar de douane van Uzbekistan erg vervelend was. Eerst had ik mijn formulieren niet goed ingevuld (opnieuw gedaan) en toen moest Frans zijn rugzak helemaal leeghalen in een kamertje. Helaas voor de Uzbeek zat er niets bijzonders in en mochten we uiteindelijk verder.

Osh - Kyrgystan
In Osh hebben we een relatief duur guesthouse gevonden, maar met gratis internet en we hadden wel even zin in wat luxe. Ik heb hier wat uurtjes zitten typen en foto's verkleind en gemaild. Ook hebben we de finale van Roland Garros gezien, in de zitkamer met een lekker flesje witte wijn erbij.

11 & 12 juni - Kazarman Pass
We willen dwars door Kyrgystan oversteken, via Kazarman naar Naryn. Dit is niet 'de gewone' route, dus lastig te regelen. Het was in Osh nog niet gelukt vervoer naar Kazarman te regelen, dus zijn we naar de volgende grote stad Jalal Abad gegaan. Weer een route met een enorme omweg, omdat we anders via Uzbekistan moesten. Die grenzen...

In Jalalabad verliep het allemaal erg moeizaam, er zou een auto komen zei onze taxi chauffeur. Maar na een uur wachten, zonder te weten waarom, ben ik verder gaan zoeken. Bij het CBT kantoor zeiden ze dat ze het konden regelen en dat we om half een terug moesten komen. Perfect, dus we zijn lekker gaan lunchen. Om half een bleek er echter geen chauffeur te zijn. Ik was echt pissed, hier hadden we dan al die tijd op gewacht! De dames vonden het ook vervelend en hebben ons naar het Kazarman busstation gebracht en geholpen met de onderhandelingen. Dat viel niet mee, maar na wat onderhandelen hebben we een jeep gehuurd voor 50 euro, want we wilden graag deze short-cut door de bergen. Anders moesten we honderden kilometers om, ook door de bergen, via Bishkek. En dat kennen we nu wel!
Uiteindelijk was het een perfecte rit. Hij bracht ons in slechts 3,5 uur naar Kazarman, terwijl ons 5 tot 6 uur was gezegd. Dat maakte het lange wachten weer goed. We zijn een 3100 meter hoge pas over gereden en het uitzicht was prachtig. Er lag af en toe nog flink wat sneeuw langs de weg, later hoorden we dat de weg pas 10 dagen open is. De chauffeur reed flink door in z'n Lada 4x4, hij kende de weg duidelijk als zijn broekzak.
In Kazarman sliepen we in een eenvoudig guesthouse via de CBT. De wc was een hokje achterin de tuin, dat was iets minder. Er was ook een Duitse dame met Kyrgysche gids. Zij hadden ook een jeep gehuurd voor 50 euro, jammer dat we elkaar niet in Jalalabad waren tegengekomen! Maar mooi voor het volgende traject..

Kazarman Maffia! Het bestaat echt en is streng georganiseerd. We kwamen gewoon niet weg uit Kazarman zonder 3000 Som te betalen (60 euro). We vonden dat veel te veel, een lokale reiziger betaalt 300 in een shared taxi dus max. 1200 per taxi. Maar dat konden wij wel vinden; het hielp niet! Frans was het dorp ingelopen en had een jongen gevonden die ons wel wilden meenemen. Maar even later, terwijl we met onze bagage klaar stonden, kwam hij aanlopen en zei " dat het niet mocht van zijn vader".
Vervolgens bood iemand ons een rit aan voor 2000 som. Mooi, wij de auto in (Audi 100 :) en bagage achterin. Een minuut later wilde hij toch niet. We zijn nog even perplex blijven zitten in de auto, maar nee. Vijf minuten later reed hij met gierende banden weg van het busstation. Toen was het me duidelijk, hij was gewoon bedreigd! Als hij ons mee zou nemen voor minder dan 3000 som dan kon hij het verder wel vergeten. Wat een toestand.
Uiteindelijk was er een taxi die ons voor 3000 naar Bishkek wilde brengen. De minimum prijs dus, maar dan nog 350 kilometer verder. De Duitse dame moest naar Bishkek, dus we hebben de kosten 1000 - 2000 verdeeld en konden vertrekken.
Ja, tot 200 meter verder! Opeens wilde de chauffeur zijn zus meenemen. Maar vier op de achterbank is echt te veel, dus weigerden wij. Maar toen wilden hij niet meer vertrekken. Afspraak is afspraak geldt hier duidelijk niet.
Na een boel gezeur konden we verder, nadat we nog 200 som hadden bijbetaald. Van dat geld heeft hij zijn zus in een taxi gekregen, wat een verschil.
Hierna verliep de rit prima en was het echt schitterend. We gingen over hoge passen met mooie vergezichten. Onderweg hebben we een liter merrie melk gekocht van een boertje langs de weg. Dat moesten we nog steeds proberen. De melk was van gisteren en al aan het fermenteren. Het was een frisse, zurige smaak. Net als pulque, de eerste fase van Tequila, met een beetje alcohol dus.
In Naryn wilde de chauffeur de stad niet inrijden, zodat we nog een taxi moesten nemen. Affijn we waren blij dat we er waren en dat we afscheid konden nemen van de Kazarman Maffia.
Bij het CBT hebben we een perfect appartement gehuurd, helemaal voor ons alleen. Kosten 6 euro per persoon, inclusief ontbijt, dat ze 's morgens voor ons kwamen klaarmaken.

13 juni
De CBT mijnheer had een prachtige zwarte hengst voor me geregeld, dus het paardrijden was weer een genot. De route was een beetje steil met veel stenen, maar de beloning was een prachtig uitzicht op de gletsjer in de verte. We zijn teruggelopen naar het dorp (10 km) om zelf ook een beetje lichaamsbeweging te hebben :)