Kazachstan

De volgende morgen hebben we een beetje uitgeslapen en daarna zijn we op 'visumjacht' gegaan. De adressen in de Lonely planet klopten niet, dit boek van Centraal Azie blijkt behoorlijk achterhaald!
Visa konden we wel vergeten, alles was dicht op vrijdag, en natuurlijk ook op zaterdag en zondag. We moeten dus sowieso tot maandag wachten, en dan is het nog maar de vraag of we een visum voor Oezbekistan kunnen krijgen. Waarschijnlijk hebben we toch een LOI nodig (Letter of Invitation).
Affijn, eerst maar relaxen. Bij de KLM hebben we een gratis krantje gehaald, lekker!
Daarna een wandeling gemaakt door het centrum. Het weer werd iets beter, nog wel zwaarbewokt, maar geen regen.

19 mei
Vanmorgen uitgecheckt en vol goede moed de bus naar Medeu genomen, waar de beroemde schaatsbaan van (destijds) Alma Ata ligt, waar menig wereldrecord is geklokt. Het was echt K weer, zwaar bewolkt en regen. In Medeu konden we geen hotel meer vinden, het hotel uit de Lonely Planet bleek gesloten. Ondertussen begon ik Kazachstan steeds minder leuk te vinden.
Het regende, niemand spreekt engels en de mensen zijn echt onvriendelijk. We kwamen bij een restaurant aan, waar we wilden vragen waar het hotel is. Zodra die jongen ons binnen zag komen, dook ie echt weg. Het lijkt wel of ze bang zijn voor toeristen. Als je ze toch aanspreekt, schudden ze met hun hoofd en herhalen steeds het Russische Njet (nee).
Nou ja, mijn fout natuurlijk, moeten we maar de lokale taal spreken... Maar toch.

Vanuit Medeu hebben we een taxi omhoog genomen naar Chimbulak, een luxe ski-resort (in het seizoen) op 2.200 meter hoogte. Hier lag geen sneeuw meer, maar we hebben de eerste stoeltjeslift omhoog genomen naar 2600 meter en hier was het nog helemaal wit. Toen we aankwamen, lag alles in de wolken, maar in de loop van de middag trok het open en zagen we het hele skigebied en de omringende bergen liggen. Tot en met maart kun je hier prachtig skien! We wilden bijven slapen, maar in het hotel waren ze erg onvriendelijk & duur, dus hebben we besloten terug te gaan naar Almaty. In Chimbulak nog wel iets gegeten en daarna 7,5 kilometer naar beneden gelopen. Had ik niet moeten doen! Mijn kieen trekken dat echt niet..
' s Avonds weer ingecheckt in hetzelfde hotel in dezelfde kamer :)

20 mei Zo lekker uitgeslapen dat we zelfs het ontbijt gemist hebben. Ach het is zondag en we hebben niets bijzonders te doen. In de middag trok het een beetje open en zag je af en toe (een deel) van de besneeuwde bergtoppen van het Tien Shan gebergte liggen. Op de foto's is Almaty zo mooi!
's Avonds gepicknickt op onze kamer voor de TV (tennis) met koude wittewijn, brood & kaviaar..

21 mei
Tegen beter weten in eerst naar het Oezbekistan Consulaat gegaan. Eigenlijk weten we nu wel dat we een LOI nodig hebben en die hebben we niet. Als we in Brussel een visum hadden aangevraagd was dat niet nodig geweest, hier blijkbaar wel.
Er stond een enorme rij voor de deur, dus hebben we meteen "Plan B" in werking gesteld; een visum voor Kyrgyzie regelen en dan later in Bishkek het Oezbekistan visum.
Dit verliep prima, voor 90 Usd (ipv 45) kregen we een spoed procedure en dus een visum in een dag, in plaats van vier dagen.
Overigens kun je het visum gewoon bij aankmost op het vliegveld krijgen, als je vliegt dus....
's middags een taxibusje naar Bishkek genomen. Ongeveer 3,5 uur later waren we al in Bishkek, de grensformaliteiten waren prima gegaan.
In Bishkek hebben we een kamer genomen in het Asia Mountain Guesthouse, dit zag er echt meteen perfect uit, beetje zoals de lodges in Pokhara in Neoal. Van die Zwitserse bergchaletjes!
Perfecte kamers, een open haard in de lounge en een zwembad in de achtertuin.