Klein Tibet

9 / 10 mei
Om 18.24 vertrokken we met de K43 naar Lanzhou. We hadden een prima softsleeper, met helaas een enorme snurker op bed 4... Gelukkig stapte hij eerder uit dan wij.
Op het station werden we opgewacht door Richard, onze lokale agent in Lanzhou. Hij haalt de OutSight reizigers ook altijd op en loopt dan met ze naar het hotel, zo'n 100 meter verderop.
Wij kwamen pas om 15.15 aaan en blijven een nachtje hier.
' s avonds een bezoekje gebracht aan een Tibetaanse bar, erg gezellig we hebben zelfs meegedanst met de Tibetaanse polonnaise.

11 mei
We zijn via de Bingling Si grotten naar Xiahe gereden. De nieuwe snelweg van Lanzhou naar Xiahe is sinds kort klaar, als je wilt kun je nu in 3,5 uur naar Xiahe rijden. Wij hebben dus een omweg gemaakt, en zijn met een bootje over het meer naar de grotten gevaren. De beelden liggen in een zijvallei, die bij het maken van de daam grotendeels onder water is gelopen. 2/3e van de grotten is dan ook onder de modder verdwenen! Zo zonde.
De grotten zijn mooi, maar het is vooral de omgeving die indrukwekkend is, met hoge rotspieken die ver boven je uit torenen. Het stuwmeer is ook mooi, met prachtig blauw water. De auto was ondertussen met de ferry naar de overkant gevaren, waar we langs de Xiahe rivier verder reden.

Xiahe is een klein plaatsje, met een hoofdstraat en wat huizen/winkels erlangs. Meteen zagen we overal monikken, in prachtig paars/rode gewaden. Op een gegeven moment raakten we daar aan gewend, maar het blijft prachtig. We hebben vlak voor zonsondergang nog een stukje gewandeld, richting het Labrang klooster en meteen al veel foto's gemaakt.
's Avonds Hotpot gegeten met Richard.

12 mei
Om 10.00 waren we bij het Labrang klooster voor de rondleiding in het Engels, met een Engelssprekende monnik. We hebben een stuk of 5 tempels bezichtig (waar je niet mocht fotograferen). Het dorp eromheen was echter ook zeer fotogeniek, hier mag je wel fotograferen. De grote hal was enorm, hier kunnen 2000 monikken tegelijk zingen/bidden. We hebben een deel van de pelgrimsroute gelopen, rondom de tempels en de omliggende huizen. Een groot deel van de route heeft gebedsmolens, die je steeds moet laten draaien om de gebedsboeken erin 'te lezen'.

Na de lunch vertrokken er met onze Tibetaanse gids Wandhi naar de Graslanden van Sangke. Op de grens van de zomervelden en de wintervelden hebben we een stukje gewandeld, op 4000 meter hoogte. Het was nog niet echt groen, maar al een stuk groener dan in Mongolie! Je zag het gras er al wel door heen komen
De nomaden hebben hier een winterhuis in de vallei, van steen. In de zomer wordt de tent opgezet in de zomervelden. Vandaag was er nog weinig te zien, de tenten moeten nog opgezet worden
We hebben wel een nomadenfamilie bezocht, dit was toch weer heel anders dan in Mongolie. De tent is vierkant, van bruin Yak haar en wit katoen. Verder ook een kachel met een pijp in het midden. Als brandstof wordt hier alleen Yak poep gebruikt.
We kregen witte Yak thee (melk) en onze gids heeft een soort koekjes voor ons gemaakt, van yak boter, meel en een beetje suiker. Het was niet eens echt heel erg vies :)

13mei
's Morgens zijn we nog naar de drukkerij van het klooster gegaan, waar de (jonge) monikken boeken aan het drukken waren. Echt monikkenwerk, blaadje voor blaadje, met de hand gedrukt!
Om 16.01 de trein naar Turpan genomen. We dalen tijdens deze reis van 1.600 meter naar ongeveer 0 meter. Bij Turpan ligt een meertje dat 157 meter onder zeeniveau ligt, het op 1 na laagste water ter wereld.

Het eerste stuk reden we nog door de bergen, met heel veel & erg lange tunnels. Na een uurtje of 3 waren we uit de bergen, in de Zwarte Gobi woestijn van Inner mongolie. een provincie van China. Het is een echte zwarte zand/steen woestijn.